“Önce ekmekler bozuldu, sonra her şey…”
📍
Kitabı alırken adına vurulmuştum, 17 yaşındaydım. Yıl 1981’di, ben üniversitedeydim, ortam malum. Oysa Oktay Akbal bu ilk hikaye kitabını 1946’da yazmıştı. Bu cümleyi hiç unutmadım. Ne kadar doğru bir tespit olduğunu da yeri geldikçe vurgularım.
📍
Bugün Oktay Akbal’ın ölüm yıldönümü olduğunu hatırlayınca şu satırları paylaşmak istedim.
📍
“Şu dünya bir kere daha değişecek. Belki eski halini almaz, ama zarar yok, gidenler gitti, gelenler gelsin. İnsanlar gülmesini, ağlamasını yeniden öğrensin. Sırasında ağlamasını veya gülmesini bilmeyene insan denemiyor. Bizler, yarı barış, yarı savaş insanları umutlarımızı kaybetmedik. Dünyanın iyi bir dünya olabileceğini, insanın mavi gökyüzünü, denizi, ağaçları seyretmekle mutluluğunu yaşadığı anlara kavuşacağına inanıyoruz. Her şey ekmekle başladı, ekmekle bitecek.”
コメント