Bahçe duvarında ya da kayalıklarda kendiliğinden çıkan bitkiler vardır ya ben çok severim. Çiçekleri aslan ağzına benzer, zaten adı da öyledir.
📍
Arslanağzı’nın bilimsel adı olan Antirrhinums “burun gibi" anlamına gelen Yunanca "antirrhinum" kelimesinden türemiştir. Anadolu’da anasınababasına payveren, burun otu, diliçıkık, dillidüdük, hanımağzı, kurtağzı, kuşağzı, kuşübüğü, tavşan dudağı, tümmüssemek, vakvak çiçeği gibi isimleri vardır.
📍
Zarafeti ve gücü sembolize eder. Mor rengi; manevi (veya sihirli) gizemleri, kırmızı; pozitif enerji, sarı; güneş ışığı gülümsemeler, mutluluk ve genel olarak iyi şansı ifade eder. Beyaz; saflık, zarafet, masumiyet ve gizemi simgeler.
📍
Roma İmparatorluğu’nda yalandan korunmak için bahçelere ekilirmiş. Hatta anavatanı İspanya’nın güneyi ve Kuzey Afrika olan çiçeğin Avrupa’ya Romalılar tarafından taşındığı biliniyor. Bu gerçeklik algısı Viktorya döneminde de devam etmiş.
📍
Aslanağzı ilginç bir bitki, tohumlarını bir kesecikte olgunlaştırır ve zamanı gelince günışığına çıkarır. Ama tohumların yayılması böcekler, kelebekler, arılarla değil rüzgar ve bazen de insan eliyle olur. Taşların arasından çıkması da bu nedenledir zaten, rüzgar taşır.
📍
Yaşarken dünya güzeli olan bu çiçek solduğunda kurukafaya benzediği için 'Ne kadar çeşitli ve renkli bir çiçek olsa da, dönüp geleceği yer ölümdür' felsefesinin simgesi haline gelmiştir.
Comments