Bu bölgede en sevdiğim antik kenttir Pinara. Yaklaşırken yukarı akropolün sarp olan doğu yamacında bir dantel gibi oyulmuş yüzlerce kaya mezarı görürsünüz. Çünkü Pinara, 457 metre yüksekliğindeki bir tepenin yamacındadır. Lykialılar, mezar yapımı sırasında yukarıdan iple sarkarak kayaları oymuş. Hatta Plinius, Pinara’daki kaya mezarlarını gördükten sonra, kentlilere “kuş adamlar” ismini takmış.
📍
Lykia mimarisinde mezara bu kadar çok önem verilmesinin nedenini inançlarında aramak lazım. Mitolojilerine göre, ölen insanın ruhu kuşa dönüşüp ve uçup gidermiş vücudu ise kalırmış. Bu inancı, ruhu ölümsüzleştiren kuş ise Phoeniks’tir. Bu kuş, rengarenk tüyleri, altın gibi parlayan kanatları ile hep güneşe doğru uçar, yaklaşınca güneş onu yakar, külleri de yere düşer, dökülen küllerden yeniden doğup tekrar güneşe doğru uçar. Böylece bu uçuş ölümsüzlüğe doğru sonsuza kadar devam eder. İnsanlara görünmeyen Phoeniks, görünmek istediği zaman bir güvercin olur. Çeşitli renkleri olan bu güvercinler ölen bir insanın ruhuna girer onun mezarına konup orada yaşar. Bazen de ölenin evinin damına konar.
📍
İşte Lykia mezarlarının evlere, saraylara ve kayalara oyulmuş kuş yuvalarına benzemesinde bu inancın büyük bir payı olmalı. Anıt mezarların içinde ölen kişinin eşyalarının konmasının nedeni güvercinin taşıdığı ölenin ruhu yabancılık çekmesin, eşyalarını kullansın diyedir. Bu inanç Lykia’da en çok Pinara’da yaşamış. Bu bölgedeki ölü gömme törenlerinde cesedin büyük bir törenle yakılıp, küllerinin toplanarak oyuk şeklindeki mezara yerleştirilmesinin nedeni de kuşa dönüşen ruhunun güneşe uçup orada yanıp, küllerinden yeniden doğması ve sonsuza kadar yaşaması için.
📍
Sadece bu hikaye için bile gidilir.
Comments