Temmuz’un sıcağı yakar, insan insanı yakar mı?
🔥
Dört yüz yıl önce Sivas’ta asılan Pir Sultan Abdal adına 1988’den beri geleneksel hale getirilmiş şenlikler sırasında, 2 Temmuz 1993’te, Sivas’taki Madımak Oteli’nde Türkiye tarihinin en kara günlerinden biri yaşandı. 35 can, yobazlar tarafından yakılarak öldürüldü.
🔥
Yirmi dokuz yıl geçti. Yıllar ve hükümetler boyunca bu insanları önce itibarsızlaştırmaya sonra unutturmaya çalıştılar, olmadı. Sonunda zaman aşımı ile yok saymaya kalktılar. İnsanlık suçunda zaman aşımı kabul edilebilirmiş gibi…
🔥
Hayatta kalanların anlattığına göre taşlar yağarken biri “Burada ölürsek geride kalanlar hakkımızda ne yazar?” diye sormuş. Metin Altıok “Şiir yazarlar” diye cevap vermiş. Şiir ne kelime, biz hala ağıtlar yakıyoruz usta, bilesin.
🔥
O karanlığı daha karanlık yapan ateşin içinde kalanlardan Muhlis Akarsu bir dizesinde
“Eski günler hayalimden gitmiyor
Dün dediğin bugünkünü tutmuyor..” der. Biz tam aksi o dünleri yok etmeye çalışıyoruz usta, biz hala örümcek temizliyoruz kafalardan. Bilesin.
🔥
Kemal Özer, “Temmuz için Yaralı Semah” kitabında
“Zaman adınızla anılacak Temmuz geldiğinde” der ve haklıdır.
🔥
“Haziran’da ölmek zor” belki ama Temmuz da ondan aşağı kalmaz.
Commentaires