Dün Art Deco’nun ilk kadın sanatçısı olan Tamara de Lempicka’nın doğum günüydü. Kariyerinin zirvesine, iki dünya savaşı arasında ihtişamın ve şehvetin zirve yaptığı 1920’lerin Paris’inde ulaştı.
📍
De Lempicka’nın resimlerinin -gösterişli, erotik, çok yakından- tarzı, onun işlerini Art Deco’cu çağdaşlarınınkinden ayırır. Odağı ve perspektifi de öyle. De Lempicka neredeyse yalnızca portrelere bağlı kalmıştır. Resmettiği kişilerin çoğu, çevresini saran ve birçoğu ile yatağını paylaştığı bohem burjuvadan -erkekler ve kadınlar, modeller ve müşteriler- olmuştur.
📍
Lempicka’nın resimlerinde bilindik şekillerin abartılarak yansıtılması, modern yaşamın çizgileri, döneminin gözlemleri ve figürlerindeki keskin hatlar açıkça görülür.
📍
De Lempicka, çizdiği kadın imajlarında seksi, kendine güvenen güzel kadınların yanında, kızına ait resimlerde masumiyet ve şefkat gibi hayatındaki eksik duyguları arar gibidir.
📍
Alman moda dergisi Die Dame’nin (The Lady) sipariş ettiği ilk görseldeki resim, derginin kapağında Temmuz 1929 sayısında kullanılır. Bu en tanınan resminde, o dönemin popüler bir otomobili içinde (Yeşil Bugatti) kendisini tasvir eden De Lempicka’nın André Kertész’in haftalık Vu adlı dergisinde, 3 Ekim 1927’de yayınlanan fotoğrafından esinlendiği düşünülmektedir (2. Görsel). Bu fotoğrafta Macar fotoğrafçı, spor araba kullanan genç bir kadını ölümsüzleştirmiştir. Resimde ise,kırmızı dudakları, kısa saçları ve yarı kapalı göz kapaklarıyla izleyiciye bakan güzel ve özgür bir kadın araba kullanmaktadır. Araba kullanan bir kadın, elbette 1920’lerde rastlanan bir durum değildir. Ayrıca sanatçı hiçbir zaman yeşil bir Bugatti’ye sahip olmamıştır. Söz konusu çalışması için, “Ben her zaman araba gibi pahalı, stil sahibi ve göz alıcıyım, araba da benim gibi…” der.
📍
Güzelliği, verdiği partiler ve hem kadın hem de erkeklerle yaşadığı aşk ilişkileri ile dikkat çekse de Tamara de Lempicka’nın bu asi biyografisi, yaptığı devrim niteliğindeki resimlerle karşılaştırıldığında hiçbir şeydir.
コメント