Dedem ressamdı. Yaz aylarında onlarda kaldığımda şehir keşif turları yapardık. Sekiz yaşındaydım Ayasofya’ya ilk girdiğimde. Yüreğim küt küt atıyordu, ben çok küçüktüm, bina çok büyüktü. Dedemin eline sımsıkı sarıldığımı hatırlıyorum.
❤️
Bana uzun uzun anlayabileceğim kelimelerle binayı, mozaikleri, kubbeyi, iz düşümünü anlattı. O zaman bütün bunları nasıl öğreneceğimi sormuştum ve bana bunun bir okulu olduğunu istersem oraya gidebileceğimi söylemişti. Gittim de... O gün sanat tarihçisi olmaya karar vermiştim çünkü.
❤️
Elimin uzandığı her taşı bilirim, her mevsim her saat her mozaiğin hangi ışığı aldığını da. Hala her gördüğümde içimde kelebekler uçar. Her köşesinde bakışlarım, yüreğim, anılarım var.
❤️
Bilin istedim... Bugün böyle...
Comments