İstanbul kara surları, tüm Ortaçağ içinde en önemli ve en büyük savunma sistemi idi. Bugün de bütün Avrupa’nın en görkemli geç antik çağ sur duvarlarıdır. Hem savunma sistemi hem de estetik açıdan benzersizdir.
📍
İstanbul surları 1453’e kadar 17 defa Yunanlılar, Romalılar ve Latinler, 7 defa Araplar, 5 defa Türkler olmak üzere 28 defa kuşatıldıysa sadece iki kez aşılabildi: 1204 Latin İşgali ve 1453.
📍
5 Nisan 1453 günü padişah, Konstantinus’a elçi göndererek kayıtsız şartsız teslim olmasını ister, reddedilir. Konstantinus şehri ve devleti için savaşmayı seçmiştir. Artık gerek asker gerekse teçhizat bakımından iki eşitsiz güç karşı karşıyadır. Osmanlı’nın temel gücü toplardır, Bizans’ın kozu ise mükemmel surları. Bizans, bir yandan Rum Ateşi ile karşılık verir, bir yandan da güçlü toplarla yıkılan bölümleri onarır. Haftalar geçer, Osmanlılar açıkta olmaları nedeniyle ağır kayıplar verirler.
📍
Toplar, surları parçalara ayırırken sur içindeki halk onarıma devam eder. Osmanlılar surlardan şehre giden tünelleri kazarken Bizanslılar karşı taraftan açtıkları tünellerde yaktıkları ateşle gelenleri boğar.
📍
Geceleri iki ayrı din ve iki ayrı aracıyla aynı Tanrıya dua edenlerin sesleri birbirine karışır. Halk, ellerindeki Hz. Meryem, Hz. İsa ve çeşitli azizlerin ikonalarını surlarda açılan bölümlere koyarak şehri korumaları için yalvarmaktadır. Ancak hiçbir şekilde teslim olmazlar.
📍
Osmanlı ordusunun son saldırısı stratejik, riskli ve cesur kararlar gerektiren bir saldırıydı. Şehir, çoluk çocuktan imparatora kadar topyekun savunuluyordu. Çarpışmanın Bizans tarafındaki efsanevi komutanı Giustiniani yaralı olarak askerleri tarafından gemisine götürülünce Bizans savunması sahipsiz kalmıştı. İmparatorun ise göğüs göğüse çarpışmalardan birinde hayatını kaybettiği sanılıyor. Daha sonra sur kapılarına yakın bir yerde erguvan renkli çizmelerinden teşhis edilir.
📍
Konstantinopolis’in çöküşü sadece müthiş bir askeri dehanın stratejisi ve ordunun gücü ile değil aynı zamanda bu cansiperane savunma ile de anılmalıdır.
Comments