Derin ve Karanlık Bir Ayna - Leonardo da Vinci

Charles Baudelaire onu “derin ve karanlık bir ayna” olarak tanımlamıştı. Okuduğumda beni sarsan bu cümleyi gerçekten anladığımda Leonardo’yu da sonunda anlamış oldum ve emin olun hiç kolay değildi.

🎨

Evet bir dahiydi, ama deha her zaman mükemmele yardımcı olur mu? Leonardo’nun yaşamı mükemmel üzerine kuruluydu. Onda bilim ve sanat aynı derecede önemliydi. Onun sanatı sadece ilhamla değil bir hesap ve sınırsız bir sabır sonucuyla ortaya çıkıyordu.

🎨

Leonardo'nun her alandaki araştırmaları sanatı içindi. Işığı, renk­leri, gölgeleri, perspektifi hep bu amaçla inceliyordu. İnsan ve hayvan bedenlerini sadece bu nedenle araştırıyordu. Herkesin kolay bir şöhret ve tükenmez bir para aradığı zamanda Leonardo hep güçlüğü aradı, sanatı her şeyin üstünde tuttu.

🎨

Leonardo, insan doğasının metafiziksel ve psikolojik yapısını, -gölge ve ışıkla, boşlukla- çok başarılı bir şekilde resmetmeyi başaran ilk ressamdı. Renkleri birbirine karıştırarak objeler arasındaki sınır çizgilerini ortadan kaldıran tarzı “sfumato” ile eserlerinde hep büyüleyici bir hava vardır.

🎨

Tıp tarihinin ilk ve en güzel anatomi resimlerini yapmıştır. Sağ eli yorulduğu zaman fırçayı sol eline alarak aynı derecede çalıştığı da bilinir. Hiçbiri uygulanmasa da mimari çizimler de yaptı. Ayrıca optik ve mekanik hakkında öğretici kitaplar yazdı; askeri tesislerin özellikle kalelerin inşası için fikirler verdi. “Resim Sanatının Ana Hatları” isimli bir de kitap yazdı.

🎨

Leonardo da Vinci 1519 yılında bugün Fransa Kralı I. Françoise’nın himayesinde Cloux şatosunda vefat ettiğinde “Kralın Başressamı, Mimarı ve Teknik Uzmanı” ünvanına sahipti. Önce Amboise’daki Aziz Florentin Kilisesi’ne gömüldü. Napoleon’un hükümdarlığında bu kilise kötü durumdaydı. Görevlendirilen mühendis korunmaya değer olmadığı gerekçesiyle tamamen yıktı ve taşları şatonun onarımında kullandı. Yaklaşık 60 yıl sonra kilisenin bulunduğu alan kazıldığında üstünde Leonardo da Vinci’nin adının yazılı olduğu bir kitabe ve insan iskeleti bulundu. Ressamın kemikleri toplanarak Saint Hubert Şapeli’ne getirildi ve defnedildi.

1. Vaftizci Yahya, 1514-1516, Louvre Müzesi, Paris

2. Güzel Kadın, 1496, Louvre Müzesi, Paris

3. Bakire ve Çocuk Azize Anne ile, 1508-1510, Louvre Müzesi, Paris

4. Kas çalışmaları, 1478-1518, Royal Collection, Windsor

5. Kilise çizimi, 1492, Fransa Ulusal Kütüphanesi, Paris