13 Şub 20211 dakikada okunur

Füruğ Ferruhzad (1935-1967)

Doğumu ile ölümündeki iki kış arasında geçirdiği 32 yılda hüznünü bir taç gibi taşıdı. Ömrünün kısa olduğunu bilir gibi her şeyi sığdırmaya çalıştı.

🌺

Oyunculuk, senaristlik, kameramanlık, yönetmen yardımcılığı, yönetmenlik, film editörlüğü yaptı. Ödüller kazandı. 1962 yılında UNESCO, ona dair 35 dakikalık bir belgesel hazırladı. Aynı yıl Bernardo Bertolucci İran’a giderek onunla görüştü ve hakkında 15 dakikalık bir film yaptı.

🌺

Renkleri ustaca kullandığı resimler yaptı. Tiyatro eserlerinde sahneye çıktı ama illa ki şiir yazdı. Şiirlerinin kendisini mutlu ettiğine inanıyordu.

🌺

Hızlı araba kullanmaktan hoşlanıyordu, karşısına çıkan okul servisine çarpmamak için frene bastı ve savruldu. Bir tutam mutluluk ve özgürlük için sırtında bir çuval kederle gezdi, oğluna hasreti hiç dinmedi. Aşka, cesarete, şiire tutkun yaşadı, öyle de öldü. Din adamları cenaze namazını kılmak istemediği için, cenazesi iki gün bekledi. Cenaze namazını bir yazar kıldırdı.

🌺

Füruğ’un zorla elinden alınan oğlu Kamyar İngiltere’ye mühendis olmaya gönderilse de, bir yıl sonra eğitimini bırakıp resme adadı hayatını ve Füruğ’un şiirlerinin peşinden, kayıp annesini resmetti, yeniden ve yeniden var etti. Evlat edindiği oğlu Hüseyin ise annesinin şiirlerini Almanca’ya çevirdi, onu İran’ın sınırlarından çıkaranların en anlamlı üyesi oldu. Böylece Füruğ, öldükten sonra da yaşamaya devam edenler kervanına katıldı.

🌺

Füruğ Ferruhzad (1935-1967)

Ayşe Bayvas ile İki Kelam

Füruğ Ferruhzad (1935-1967)

Son Yazılar

コメント