Mavi

Doğada maviye neredeyse sadece gök ve denizin rengi olarak rastlanır. Doğada bulunmayan bir rengin pigmentini oluşturabilmek için çok nadir bulunur nitelikte maddelere ulaşmak gerektiğinden mavi özellikle Antik Çağ boyunca Avrupa’da pek bilinmez. Hatta denizi ya Homeros gibi ‘şarap rengi’ ya da yeşil olarak tanımlıyorlardı. Gerçi gene de bazı fresklerde özellikle de Knossos Sarayı’nda kullanmışlardır. Ancak Shakespeare bile Macbeth’te “sonsuz yeşil dalgalar” diye yazar.

💙

İsrailoğulları için kutsal kitaplarında kullanmaları istendiğinden önemlidir. O dönemde İsrail kıyılarında sıklıkla bulunan bir deniz kabuklusunun dövülmesinden, Mısır’da ise Afganistan dolaylarından gelen bir kaya çeşidi olan "lapis lazuli"den elde ediliyordu. Romalılar içinse, mavi renk çalışanların ve işçi sınıfının rengiydi. Bunu çivit otundan elde ediyorlardı.

💙

Orta Çağ’dan itibaren Meryem Ana’nın giysisinin rengi olarak kabul edildi ve kutsallık atfedildi. Mavi aşkınlığın simgesi olarak kilise vitraylarında kullanıldı. Rönesans ile lacivert tam anlamıyla göğe çıktı.

💙

Mavi, resimlerinde lapis lazuli kullanan Vermeer, potasyum ve demir sülfat karışımından elde edilen Prusya Mavisi’ni kullanan Rokoko ressamları, mavinin elli tonunu kullanan Empresyonistler, hele ki Van Gogh, bir dönemi mavi ile anılan Picasso, “Mavi Atlı” grubu, Matisse, Miro, Chagall ile sanatın hep içinde ve hep dikkat çekici olarak yer aldı.

💙

Mavi en fazla kırılan ve titreşim sayısı en yüksek olan renktir. Dalga boyu olarak ise en kısa dalga boyuna sahiptir.

💙

Sembolizmde hakikatin, ruhsal olanın, aura renklerinde ruhaniliğin ve idealistliğin rengidir. Beyazdan sonra en saf renk olduğundan dinginlik ve tefekkürün de simgesidir.