12. yüzyıl Pisa için iyi bir yüzyıldı; Bir zamanlar küçük olan limanları bölgesel bir güç merkezi haline geldikçe şehrin askeri, ticari ve siyasi önemi arttı. Bütün zengin Ortaçağ İtalyan şehri gibi, Pisa’da da büyük inşaat faaliyetleri başladı. 1063'teki Palermo yağmasından sonra tüm hazinelerin sergilenebilmesi için bir Katedral, Vaftizhane, mezarlık ve çan kulesi alanı olan “Mucizeler Meydanı” inşa edilmeye başlandı.
📍
"Pisa" adının Yunanca "bataklık arazi" kelimesinden geldiği düşünülürse, katedralin mimarlarının çok yüksek bir çan kulesi inşa ederken alt toprağı dikkate alacaklarını düşünürdünüz. Yapmadılar. Sığ bir temel üzerinde yükselirken baştan kaybetmiş. İkinci kat inşa edilene kadar kule bir yandan batmaya başlamış. İnşaat devam etmiş, inşaatçılar hatalarını kulenin güney tarafına daha uzun sütunlar ve kemerler ekleyerek telafi etmeye çalışmışlar. Ama dördüncü kata ulaştıklarında (planlanan 8 kattan) güney tarafındaki kemerleri kuzeydekilerden yaklaşık 5 cm daha uzun yapmak zorunda kalmışlar ancak kule eğilmeye devam edince ne yapacaklarından bilemeyip inşaatı neredeyse bir yüzyıl boyunca durdurmuşlar.
Hemen söyleyeyim Pisa’da başka eğik kuleler de var, bir ara yazarım.
📍
Bu süre içinde kule birden fazla yöne eğilmiş, yüzlerce yıl boyunca birçok mühendis ünlü eğimi düzeltmeye çalışmışlar. Bu arada kulenin yüksekliği de tabii farklı olmuş. Altmış metre olması gerekirken en yüksek tarafı sadece 56,67m, en alçak tarafı ise 55,86 metre. Eğim ise 1990’da 5,5 dereceye ulaşınca restorasyona alınan kulede eğim 3,97’ye çekilmiş.
📍
Tepede bulunan yedi çan ise hareketleri eğimin artmasına neden olacağı İçin geçen yüzyıldan beri çalmıyor. En büyüğünün 3 tondan fazla olduğunu söylersem çalmama nedeni daha iyi anlaşılır sanırım.
📍
2001 itibariyle, kule resmi olarak en az 200 yıl boyunca istikrarlı ilan edildi. 2008'de mühendisler, kulenin resmi olarak artık hareket etmediğini keşfetti - tarihinde ilk kez. 200 yıl sonra, umalım ki kuleyi 200 yıl daha kurtaracak teknolojiye sahip olalım!
Comments