Benim iflah olmaz bir Michelangelo hayranı olduğumu biliyorsunuz. 🙈Bugünü 1504 yılında bugün açılışı yapılan “Davud” heykeline ayırdım. 📍 Sipariş, belli bir politik mesaj amacıyla Floransa Cumhuriyeti tarafından verilmişti. Davud ve Golyat hikayesinden çıkarmamız beklenen ders ise önemli olanın fiziksel olarak güçlü görünmek değil tanrının sevgili kulu olmak olduğudur. Floransalılar da kendilerini Davut'a benzeterek her düşmana karşı direnebileceklerini söylemektedirler—şehirden kaçmak zorunda bıraktıkları Medicilere hatta Medicileri destekleyen papalığa bile. 📍 Michelangelo konuya yaratıcı bir katkı yapar ve o dönemin geleneklerine aykırı bir iş ortaya çıkarır. Öncelikle ortada Golyat yoktur. Davut'un çoban torbası da heykelde yer almadığı gibi sapan da ancak arkadan bakıldığında görülebilmektedir; öyküde söz edilen beş çakıl da sağ avucunun içinde saklıdır. Önden bakıldığında elinde tuttuğu şeyin bir sapan olduğu anlaşılmaz. Bütün bu ayrıntılardan çok daha önemli bir sorun ise Davut'un çelimsiz bir ergen olmak şöyle dursun atletik yapıda ideal ölçülerde bir figür olarak ortaya konmuş olmasıdır. Eser aşağıdan bakılmak üzere yapılmıştır. Bu yüzden detaylar fazla abartılmıştır. O dönem için bu son derece devrimci bir tutumdu. 📍 Heykel bittiğinde siparişi verenler heykelin payandalarda sergilenmek için fazla iyi olduğuna karar verdiler ve Davud’u resmî törenlerin yapıldığı ve dinsel törenlerin sonlandırıldığı Palazzo della Signora’nın (günümüzde Palazzo Vecchio) tam önünde sergilemek istemişlerdi. Heykeli sokaklardan geçirmek için özel bir araba yapılması gerekmişti. Normalde çok büyük olaylar için gösterilen dikkat ve ilgi ile yağlı direkler üzerinde kaydırılarak taşınan tahta bir kafes içerisindeki 5,17 m’lik Davud heykeli, şehrin etrafındaki 4 saatlik yolculuğunun ardından Piazza della Signoria’ya ulaşmayı başardı.
top of page
bottom of page
Kommentare